Rozdział 74

Kilka dni później.
Mieszkanie Alka.
Alek siedział przed telewizorem i oglądał film.Po jakimś czasie usłyszał dzwonek.Wstał z kanapy i poszedł otworzyć.W progu ujrzał Luizę i Michałka.
-Cześć,tato!-krzyknął malec.
-Hej!Co wy tu robicie?
-Yyy....Mały bardzo chciał się z tobą zobaczyć.
-Możemy zostać?-spytał Michałek.
-Jasne,wchodźcie.
-To może ja pójdę i później go odbiorę-powiedziała Luiza.
-Mamo,ale ja chce być nie szła!
Luiza kucnęła.
-Ja muszę coś załatwić.Zostań z tatą,a ja później po ciebie przyjdę.
-Jak tak nalega to możesz zostać i tak chciałem z nim iść do parku-odezwał się Alek.
-Mamo!Zgódź się!-błagał Michałek.
-No dobrze.
-Dziękuję!-krzyknął ucieszony.

Mieszkanie Tomka.
Magda weszła do mieszkania i odetchnęła z ulgą.
-Jak dobrze tu jeszcze być-powiedziała cicho.
-Cieszysz się,że jesteś już w domu?-spytał Tomek.
-Tak-odpowiedziała mu z promiennym uśmiechem-Mogę go iść odłożyć do łóżeczka?-dodała.
-Magda,wiesz co ci polecił lekarz?Ja go położę,a ty odpoczniesz.
-Ale..-przerwała i zrobiła tak jak chciał Tomek.
Włączyła telewizor i wpatrywała się w ekran.Po kilku minutach przyszedł Tomek i usiał koło niej.Magda przytuliła się do niego.
-Tęskniłem za twoim towarzystwem i strasznie mi ci ciebie brakowała-powiedział i pocałował ją w czoło.
-Mi ciebie też.Myślałam,że już...
-Błagam cię,nie mówmy o tym-przerwał jej.
-Mogę spróbować.
-Dziękuję-powiedział i pocałował ją.

Mieszkanie Oli.
Ania siedziała na kanapie i nie mogła zebrać myśli do kupy.Ostatnio ciągle myśli o Janku.
-Wyjdź z mojej głowy!-krzyknęła.
-A tobie co?-spytała Ola wchodząc do salonu.
-Ola?
-Raczej to ja.
-Ja,ciągle myślę o nim.
-Co?!Jak to?
-Nie mogę wybić go sobie z głowy.Po co on się pojawił w moim życiu!
-Ej,spokojniej.Na pewno,w końcu będziesz wiedzieć,którego bardziej kochasz.
-Ale kiedy?Za tydzień,dwa,a może za rok?
-Musisz pomyśleć i wybrać któregoś.
-To nie jest takie łatwe.
-Wiem,ale w końcu będziesz wiedzieć.
-Ty nie masz takich dylematów.
-Za to mam inne.
-Ciąże?
-Na przykład albo to że moja córka będzie "czarownicą"
-Nie mów tak!To wspaniały dar.
-Ciekawe czy ona tak będzie myśleć.
-To zależy od ciebie w jakim przekonaniu ją wychowasz.
-Ania..Tak szczerze...Nie nadaję się na matkę,a tym bardzie dziecka obdarzonego.
-Co ty wygadujesz?Będziesz wspaniałą mamą,a Wojtek tatą.
-Ale ja..
-Masz jakiś kryzys ciążowy?
-Co?!Jest coś takiego?
-Nie wiem,ale jeśli nie to teraz jest-powiedziała z uśmiechem Ania.

Park.
Michałek latał po placu zabaw,a Alek i Luiza siedzieli na ławce i go obserwowali.
-Na serio już tu zostajecie na stałe?-odezwał się Alek.
-Tak.Już nie muszę uciekać.
-Uciekać?Przed czym niby?
-Yyy....Powiedziałam tak?Pomyliło mi się coś.
-Luiza...Ty nie umiesz kłamać.Powiedz mi co miałaś na myśli.
-Alek,ja nie chcę o tym mówić.
-Jesteś mi wyjaśnienia winna.
-Nie mogę.
-Luiza,uciekłaś z dnia na dzień zostawiając tylko kartkę.Należą mi się jakieś wyjaśnienia.
-Po prostu znalazłam się w jednym miejscu o złej porze i musiałam uciec.
-Przed czym?
-Zobaczyłam pewną scenę i później mnie chcieli...-po jej policzkach zaczęły spływać łzy.
Alek przytulił ją i głaskał ją po głowie.
-Chcieli mnie zabić,bym nic nie powiedziała.
Do Alka i Luizy podbiegł Michałek.Dziewczyna szybko ogarnęła się by synek nie zobaczył,że płakała.
-Pogodziliście się?-spytał malec.
-Ale czy my byliśmy kiedyś skłóceni?-spytał Alek.
-Nie wiem.
-Michałku,idziemy już do domu-odezwała się Luiza.
-Ale ja nie chcę!
-Trzeba zjeść obiad.
-Ja chce u taty.
-To może wszyscy we trójkę zjemy?-zaproponował Alek.
-Mamo!Zgódź się!
-No dobrze.

Mieszkanie Alka.
Alek wraz z Luizą zrobili obiad i później go zjedli.
-Musimy się już zbierać-odezwała się Luiza.
Dziewczyna zaczęła ubierać Michałka.
-Luiza...Ja...yyy...Mogę się jutro zająć Michałem?
-Tak,jasne.
Luiza wraz z synkiem wyszli z mieszkania.
-Idiota!-karcił samego siebie.
Alek wyjął telefon i zadzwonił do Torresa.
-Halo?!
-Cześć,mógłbyś do mnie przyjść?
-Dobra,zaraz będę-powiedział Tomek i się rozłączył.
Po kilku minutach wszedł do domu.
-Co jest?-spytał.
-Mam problem-odezwał się Alek.
-Jaki?
Baron usiadł na kanapie i potarł ręką kark.
-No bo..ja ją dalej kocham.
-Kasie?-spytał Torres.
-Nie!Luizę.
-Co?!Ona uciekła od ciebie!Zapomniałeś już?
-Wiem,ale...
-Zapomnij o niej!Spotykaj się tylko z dzieckiem i tyle.
-Tobie łatwo tak powiedzieć,bo nie jesteś w mojej sytuacji.
-Ale wiem,że skoro raz uciekła od ciebie to z pewnością może zrobić to znowu.
-Może tak,a może nie.
-Stary!Ogarnij się!

Dom Wojtka.
Ola weszła do domu i zobaczyła uśmiechniętego Wojtka.
-Hej!Co się tak cieszysz?-zapytała.
-Będziemy grać koncert w Stanach!
-Co?!Jak to?
-Nasz ukochany menadżer załatwił koncert.
-Nie wierzę!To jest dla was największa szansa!
Ola przytuliła się mocno do Wojtka i pocałowała go.
-Chyba muszę ci częściej mówić dobre wiadomości-powiedział Wojtek z uśmiechem.

Mieszkanie Tomka.
Tomek wraz z Magdą siedzieli w salonie i oglądali film.W pewnym momencie zadzwonił telefon
-Halo!
-Siema!Żałuj,że nie byłeś dzisiaj na próbie!-krzyczał do telefonu Śniady.
-Niby czemu?
-Mam dla ciebie dobrą nowinę,ale nie wiem czy ci powiedzieć.
-No mów!
-A co będę miał za to?
-Kopniaka.
-To może nie będę mówić.
-Śniady,gadaj!
-Uwaga....Mamy koncert....
-Gdzie mamy koncert?
-W Stanach!Newy York mówi ci coś?
-Ccccooo.Robisz sobie żarty?
-Nie!Mówię na poważnie!
-To świetnie!Kiedy mamy zagrać?
-Za trzy tygodnie.

Trzy tygodnie później.
Zespół zagrał świetny koncert.Publiczność bardzo dobrze się bawiła i nawet domagała się bisu.Po powrocie z koncertu ich życie zmieniło się o 180 stopni.

Lotnisko.
Ola,Magda,Ania i reszta dziewczyn czekały na swoich ukochanych aż wreszcie przylecą.Po pewnym czasie usłyszała krzyki i śmiechy.
-Czyżby to nie oni szli?-spytała się z uśmiechem Magda.
-Zapewne tak-odpowiedziała jej Ola.
Ania stała przy nich trochę smutna.Czyżby podjęła już decyzję?
Zespół pojawił się przed dziewczynami.One od razu poleciały się przywitać z swoimi ukochanymi.
Chłopcy od razu dostali multum pytań odnośnie tego jak było?Czy się podobali?
-Dostaliśmy nawet więcej propozycji odnośnie koncertów w Stanach-odezwał się Torres.
-To wspaniale!
-Oczywiście,że tak!-krzyknął z uśmiechem Śniady.
Wszyscy z lotniska pojechali do swoich domów.

Dom Wojtka.
-Co taki smutny?-spytała Ola-Powinieneś się cieszyć,że macie więcej propozycji zagranicą-dodała.
-Wiem,ale to się wiąże z tym,że rzadziej będę przy tobie-powiedział obejmując ją.
-Wiem,ale zawsze o tym marzyliście.Nie można teraz takiej szansy zmarnować.
-A może powinienem?
-Niby czemu?!Co ty wygadujesz?Zawsze mówiłeś,że trzeba gnać za marzeniami!
-Tak,ale czasem...
-Nie ma żadnego...-przerwała-Ty to robisz przeze mnie?-dodała po pewnym czasie.
-Ola!Ja...
-Nie chce być zmarnował taką szanse przeze mnie!
-Jesteś w ciąży.
-I co z tego!
-Jestem ojcem tego dziecka i powinienem się wami zajmować,a nie was zostawiać.
-Wiedz tyle,że nie chcę byś później tego żałował,dlatego nie możesz tego zmarnować!
W pokoju nastała cisza.Wojtek nic nie odpowiedział.
-I tak nigdy nie będziemy pewnie razem.Puki co jestem tylko twoją dziewczyną i zapewne już nikim więcej-powiedziała i wyszła.
 
Mieszkanie Grześka.
-Tęskniłam za tobą-powiedziała Ania i popłynęły jej łzy.
-Hej!Co się stało?
-Nic.To ze szczęścia,że jesteś już.
Grzesiek pocałował ją.
-Wybrałam jego.On jest mi pisany!-pomyślała Ania.
Po jakimś czasie wylądowali w łóżku.

Mieszkanie Tomka.
Tomek radośnie przywitał się z synkiem i ucałował Magdę.
-A to za co?-spytała.
-Za nic i za wszystko-powiedział z uśmiechem-Cieszę się z tego,że już wszystko wraca po staremu,a nawet i lepiej jest teraz-dodał.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------Jest mi bardzo przykro,że musiałyście tyle czekać.Bak czasu i weny powoduje takie opóźnienia i beznadziejny rozdział!Brakuje mi mojej koleżanki,która mnie wiecznie "zmuszała" do pisania.Brak mi tego jak mi mówiła,że mam dodać następny,bo chce już przeczytać.Niestety poszłyśmy do dwóch różnych szkół i kontakt się urwał.

Zastanawiałam się nad tym czy nie skończyć tego opowiadania i zacząć pisać nowe (Na te już mi brakuje pomysłu)

Jeszcze raz przepraszam was bardzo,że musicie tyle czekać.Rok szkolny to okrutny wróg dla pisania blogów.To najcięższy okres do pisania (tym bardziej jeśli jest się w nowej szkole)
  
Jeśli to ktoś jeszcze czyta to proszę o komentarze.I jak myślicie...Skończyć to opowiadanie i zacząć nowe?